Wanneer je moeder bent is er denk ik altijd wel een periode waarin het even wat zwaarder is dan normaal. Ik merk dat nu ik zwanger ben en ik een peuter heb rondlopen, mijn geduld regelmatig op de proef wordt gesteld. Waar ik normaal gesproken niet snel gek te krijgen ben en rustig blijf, ben ik nu op veel momenten lichtelijk ontvlambaar en schreeuw ik tegen mijn zoontje dat hij het maar uitzoekt.
Het hoort erbij dat peuters grenzen opzoeken. Het schijnt dat ze dat nergens zo graag doen als bij hun moeder. Ik krijg altijd te horen hoe lief en vrolijk Tygo is bij iedereen en bij mij gedraagt hij zich steeds vaker als een kleine draak. Maar wat een goed nieuws, hij doet dit juist omdat hij weet dat ik onvoorwaardelijk van hem houd, wat hij ook doet. Hiep hoi😉
Aangezien ik iemand ben die altijd reflecteert en kijkt hoe ik een minder fijne situatie toch aangenaam kan maken, zijn er wel weer een aantal lessen die ik leer. Ik krijg een kijkje in het gevoelsleven van iemand die niet iedere dag met energie, vrolijk de dag start (dank je wel kleine baby). Ik weet dat er veel moeders zijn die dit niet af en toe hebben, maar misschien wel jaren. Ik deel graag wat dingen die voor mij werken.
Wees mild voor jezelf. Ik heb geleerd om niet te kritisch te zijn naar mijzelf. Er zijn genoeg situaties waar The Nanny waarschijnlijk hoofdschuddend zou kijken wanneer ze een filmpje van mij zou zien. Zoals afgelopen zaterdag, ik kreeg mijn zoontje niet mee naar buiten. Hij wilde zijn jas en schoenen niet aan. Ik had simpelweg niet de energie om de strijd aan te gaan. Ik ben op de bank gaan liggen voor twintig minuten en heb tegen hem gezegd dat hij het uit kon zoeken. Ik heb hem laten razen en deed alsof ik sliep. Ook betrap ik mij er regelmatig op dat ik met mijn vinger wijzend en met harde stem hem aan het vertellen ben hoe moe ik van hem word. Ik weet heel goed dat dit totaal niets oplost en zelfs averechts werkt. Vind ik mijzelf een slechte moeder na dit soort situaties? Nee. Het hoort er gewoon bij. Er zijn nog een hoop dingen die ik kan leren als moeder en dat vind ik ook leuk. Ik hoor graag tips van andere en denk daarbij niet in goed of fout. Ik weet dat ik het goed probeer dit doen, maar dit lukt niet altijd. De perfecte moeder bestaat niet, dus hup weg ermee en weet dat je alles uit liefde doet.
Vraag hulp. Ik ben niet bang om hulp in te schakelen. Ik zie dit niet als een teken van zwakte. Ik weet dat er superveel mensen om ons heen zijn die maar al te graag voor Tygo zorgen. Ik laat dit dan ook graag toe. Ook heb ik geleerd om vaker dingen aan mijn vriend te vragen. Als ik moe ben na een lange dag, kan hij ook ons zoontje in bad doen zodat ik op de bank kan liggen. Wanneer je als moeder altijd alles regelt zal de rest van je gezin daar zo aan gewend zijn. Durf ook de touwtjes uit handen te geven. Bemoei je er verder dan ook niet mee, anders kan het irritant worden😉
Doe genoeg dingen voor jezelf. Voor mij is sporten echt een uitlaatklep. Ik zit altijd lekker in mijn vel wanneer ik fit ben en veel sport, zowel fysiek als mentaal. Ik merk nu dus ook dat dit een lastig moment is, omdat ik mij niet kan uitleven. Wanneer je dit dus wel kan, maak er gebruik van! Kies iets wat je leuk vindt. Er zitten genoeg uren in de week dat er een paar uurtjes zijn die jij voor jezelf kan nemen. Het zorgt ervoor dat je kan opladen. Vaak helpt het om een vaste avond te hebben voor jezelf, want als je dit aan overgebleven tijd overlaat is dit er vaak niet. Tijd ontstaat niet zomaar, maar moet je maken.
Wat voor mij ook werkt is te accepteren dat ik een mindere dag heb. Als de dag niet loopt zoals ik wil probeer ik de humor ervan in te zien. Dit relativeert en ontspant mij wat meer, dan krampachtig vol te houden aan de plannen die ik had.
Vaak zijn het meer je gedachten die een situatie moeilijk maken, dan de situatie zelf. Wil je hier meer grip op krijgen? Neem dan contact met mij op. Letterlijk stapsgewijs gaan we kijken hoe jij jouw leven kan inrichten op een manier die jij graag wilt.
Volg FEM in beweging via Facebook en Instagram!
