Vanmorgen ging ik weer eens ouderwets met de trein. Ik had een afspraak in Zandvoort. Gedurende deze reis merkte ik op dat ik in veel opzichten veranderd ben.

Allereerst was ik op tijd vertrokken, zodat ik op mijn gemak naar de trein kon fietsen. Vroeger vertrok ik vaak net te laat, waardoor ik in een hoog tempo mij naar het station moest haasten. Ik fietste over de hei en merkte op hoe lekker alles rook. Het had flink geregend, maar de zon scheen al behoorlijk. Wat was alles mooi groen. Een aantal jaar terug had ik altijd muziek op als ik op de fiets zat. Lekker in mijn eigen wereld. Eigenlijk was die eigen wereld helemaal niet zo lekker, besef ik mij nu. Ik geniet er nu veel meer van om om mij heen te kijken. Anderen te groeten in het voorbij gaan. Meer bewust van mijn omgeving met een open blik.

Ik kwam ruim op tijd op het station, waardoor ik alle tijd had om een plek te zoeken voor mijn fiets. Iets wat eerder altijd voor problemen zorgde, omdat wanneer je te laat bent je zo snel mogelijk een plek moet vinden. Nu had ik nog tijd over zelfs. Ik haalde een kop koffie en daar was de trein. 

Nu ga ik niet zeggen dat ik nooit meer te laat ben, want haasten is iets wat nog (te) vaak bij mij voorkomt. Zeker als ik twee kinderen gereed moet maken, vergis ik mij steevast in de tijd dat het kost😁. Ik doe in ieder geval mijn best, want ik vind haasten niet fijn.

Op zoek naar een plek in de trein, merkte ik dat het treinleven op maandagmorgen niets veranderd is. Mensen kijken niet op en het merendeel zit met oordopjes in. Wanneer je vraagt om ergens te mogen zitten, kijken mensen geagiteerd op. Ik blijf het een bijzonder fenomeen vinden. Ieder verzonken in zijn eigen wereld. Weinig reizigers lijken zin te hebben in de dag.

Als je op maandagochtend vaak met zoveel tegenzin naar je bestemming gaat is het tijd voor wat verandering als je het mij vraagt😉.

Ooit was ik ook dat gehaaste meisje, in haar eigen wereld. Net op tijd, starend in de trein. Te balen van een rotdag, voordat deze eigenlijk al begonnen was. Nu ben ik enorm dankbaar dat ik uit die sneltrein ben gestapt en heb geleerd mijn eigen koers te bepalen. Om stap voor stap actie te ondernemen in dingen waar ik blij van word. Ik ben nog lang niet op mijn eindbestemming, maar is genieten van de reis niet net zo belangrijk?

• Wil jij ook actie ondernemen om een verandering aan te brengen in je leven? Samen zorgen we ervoor dat jij in beweging komt. Stap voor stap. Stuur mij gerust een berichtje bij interesse (Je mag ook appen op 06-46714418).